Karin, 38 jaar oud en zelfstandig ondernemer in Nijmegen, heeft een duidelijke visie op hoe de belastingen in Nederland eerlijker kunnen worden. Volgens haar zou het eerlijk zijn als mensen zonder kinderen minder belasting zouden hoeven te betalen. “Waarom moet ik dezelfde hoeveelheid belasting betalen als ouders die volop gebruikmaken van voorzieningen zoals kinderopvang en onderwijs?” vraagt Karin zich af. Ze vindt dat er een eerlijkere belastingverdeling zou moeten zijn die kinderloze burgers financieel voordeel biedt.
Karin benadrukt dat haar standpunt niets te maken heeft met een hekel aan kinderen. “Natuurlijk zijn kinderen cruciaal voor de toekomst van onze maatschappij,” zegt ze. “Maar als je zelf geen kinderen hebt, maak je geen gebruik van die voorzieningen. Waarom zou ik dan evenveel moeten betalen als degenen die er wel gebruik van maken?”
Ze wijst op de vele fiscale voordelen voor ouders, zoals kinderbijslag en belastingkortingen. “Dat is prima, maar kinderloze mensen worden vaak over het hoofd gezien. Wij dragen bij, maar krijgen er zelf niets voor terug.” Karin vindt dat het leven zonder kinderen aanzienlijk goedkoper is, ook al klagen ouders vaak over de financiële druk. “Veel van hun lasten worden door de overheid gesubsidieerd. Zonder kinderen draag je financieel altijd de last,” stelt ze.
Elk jaar betaalt ze duizenden euro’s aan belastingen voor voorzieningen die ze niet gebruikt. “Ik werk hard en betaal trouw belasting, maar soms voelt het alsof ik bestraft word omdat ik geen kinderen heb. Dat voelt gewoon niet eerlijk,” zegt Karin.
Leven zonder kinderen en belasting
Karin onderstreept dat het krijgen van kinderen een bewuste keuze is. “Niemand is verplicht om kinderen te krijgen. Kinderloos blijven is net zo’n persoonlijke keuze als die van mij. Waarom zou ik dan moeten betalen voor de keuzes van anderen?”
Ze vindt dat ouders meer verantwoordelijk zouden moeten zijn voor de kosten van hun gezin. “Ik heb niets tegen mensen met kinderen, maar het is niet mijn taak om hun financiële lasten te verlichten,” zegt ze. Haar standpunt stuit vaak op weerstand, vooral bij mensen in haar omgeving. “Sommigen noemen me egoïstisch of zeggen dat ik het niet begrijp omdat ik zelf geen kinderen heb. Maar het gaat mij om het systeem, niet om de kinderen,” legt Karin uit.
Veel van haar vrienden zonder kinderen voelen dezelfde frustraties, ook al laten ze dat niet altijd merken. Het onderwerp is gevoelig, en ouders voelen zich soms persoonlijk aangevallen, wat niet de bedoeling is. “Het lijkt alsof kinderloze mensen vaak worden genegeerd, terwijl ook zij een belangrijke bijdrage leveren aan de maatschappij,” merkt Karin op.
Hoewel Karin weet dat het aanpassen van het belastingstelsel complex is, vindt ze het belangrijk dat het debat over een eerlijkere verdeling van lasten begint. “We moeten echt in gesprek gaan over dit onderwerp,” zegt ze. Een mogelijke oplossing die zij ziet, is een belastingkorting voor mensen zonder kinderen, zodat hun bijdrage meer wordt gewaardeerd. Op die manier zouden ze vergelijkbare voordelen kunnen krijgen als ouders nu genieten.
Karin beschouwt haar ideeën over belasting niet alleen als een financiële kwestie, maar ook als een kwestie van erkenning. “De maatschappij richt zich sterk op gezinnen en kinderen, maar mensen zonder kinderen dragen ook veel bij. Het zou goed zijn om die inzet te erkennen en te waarderen, en daar zouden we over kunnen praten in een maatschappelijk debat,” stelt ze voor.
Wat vind jij? Moeten mensen zonder kinderen minder belasting betalen, of is het juist eerlijk als iedereen dezelfde bijdrage levert? Deel je mening op onze Facebook-pagina en doe mee aan deze discussie!