Hoi, ik ben Greta en ik ben 67 jaar jong. Er is iets waar ik duidelijk over wil zijn: ik ben niet zomaar een gratis oppasdienst. Mijn kleinkinderen zijn niet mijn primaire verantwoordelijkheid. Begrijp me goed, ik houd ontzettend veel van ze en ben dol op het zien opgroeien van die kleintjes, maar er is een grens. Het idee dat ik, nu ik van mijn pensioen geniet, altijd klaar moet staan voor oppasdiensten, is niet realistisch. Soms lijkt het alsof men vergeet dat ik ook mijn eigen leven heb.
Na jaren hard werken kijk ik ernaar uit eindelijk te kunnen ontspannen en mijn leven in te vullen met dingen die ik leuk vind: reizen, mijn hobby’s uitoefenen, tijd doorbrengen met vrienden en genieten van mijn vrijheid. Begrijp me niet verkeerd, ik wil mijn kleinkinderen zien en met ze zijn, maar wel op mijn eigen voorwaarden. Ik wil niet het gevoel hebben dat ik altijd beschikbaar moet zijn als er oppas nodig is.
Wat me echt raakt, is de hedendaagse gedachte dat grootouders een verlengstuk van de ouders zijn geworden. Zodra jonge ouders het druk hebben met werk of andere zaken, wordt er vaak gedacht dat opa en oma inspringen. Maar mijn tijd is ook kostbaar. Ik heb er niet voor gekozen om weer fulltime voor kinderen te zorgen. Ik heb al kinderen grootgebracht; nu is het hun taak om weer voor hun kleintjes te zorgen.
Waarom Grenzen Stellen Belangrijk is
Dit klinkt misschien een beetje streng, maar ik voel dat het tijd is om eerlijk te zijn. Als grootouders wordt er vaak verwacht dat we altijd klaarstaan. Zeg ik een keer “nee,” dan krijg ik soms de indruk dat men denkt dat ik niet geïnteresseerd ben in mijn familie. Maar daar draait het niet om. Het gaat erom dat ik een eigen leven leid waarin ik mijn eigen grenzen bescherm.
Af en toe oppassen is prima, als ik er zin in heb. Maar het moet geen vaste routine worden of als een soort tweede baan aanvoelen. Het idee dat grootouders een onuitputtelijke bron van tijd en energie zijn, klopt niet. Ook wij hebben een eigen leven en persoonlijke beperkingen, en ik ben vastbesloten om die te verdedigen.
Vriendinnen van mij voelen hetzelfde. We praten erover hoe moeilijk het kan zijn om tegen onze kinderen nee te zeggen. Het kan voelen als een verplichting, alsof we iets verkeerd doen als we voor onze eigen plannen kiezen. Maar ik heb geleerd dat het belangrijk is om voor mezelf op te komen. Het is essentieel dat ik mijn tijd op mijn eigen manier besteed. Uiteraard wil ik mijn kleinkinderen zien opgroeien, maar niet als dat ten koste gaat van mijn eigen vrijheid en welzijn.
Dit is een thema dat breder besproken moet worden. Vaak wordt aangenomen dat grootouders vanzelfsprekend klaarstaan, zonder erbij stil te staan wat wijzelf willen. Na een leven van hard werken en kinderen opvoeden is het onze tijd om te genieten van ons pensioen. Dat zou niet moeten betekenen dat we weer verantwoordelijk zijn voor de zorg van een nieuwe generatie, tenzij we dat zelf willen.
Ik ben trots op de sterke band met mijn kleinkinderen en wil die koesteren. Maar het is ook belangrijk dat ze begrijpen dat oma niet altijd beschikbaar kan zijn. Er is een balans tussen er voor hen zijn en mijn eigen leven leiden. Het is cruciaal dat jonge ouders dit begrijpen. Je eigen tijd waarderen en grenzen stellen is helemaal niet egoïstisch; het is essentieel voor je eigen welzijn.
Daarom heb ik besloten om open te zijn met mijn kinderen. Ze weten nu dat ik niet altijd beschikbaar ben als oppas. We hebben duidelijke gesprekken gehad over wat ik wel en niet kan doen, en dat heeft veel druk weggenomen. Toch blijft het soms een uitdaging, want ik wil niemand teleurstellen. Maar ik weet dat ik het recht heb om “nee” te zeggen zonder me schuldig te voelen.
Dus dit is mijn boodschap: ik ben niet zomaar een gratis oppas, en daar is niets mis mee. Het is belangrijk dat andere grootouders zich realiseren dat het goed is om hun eigen tijd en ruimte te beschermen. Het gaat niet om ondankbaarheid of gebrek aan liefde voor je familie. Het is simpelweg een kwestie van zorgen voor jezelf en je eigen keuzes respecteren.
Wat vinden jullie van mijn standpunt? Hebben jullie vergelijkbare ervaringen als grootouder of als ouder die op grootouders vertrouwt? Deel je mening op onze Facebook-pagina en laten we hierover in gesprek gaan!