Ze zeggen vaak dat wijsheid met de jaren komt. Voor Paula, die 63 jaar is, betekent dat niet alleen dat ze goed weet wat ze wil, maar ook dat ze geleerd heeft hoe belangrijk het is om ‘nee’ te zeggen. Na jarenlang voor anderen gezorgd te hebben, geniet ze nu van haar welverdiende vrijheid. Onlangs werd deze balans echter behoorlijk uitgedaagd.
Lisa, Paula’s dochter, werd afgelopen zomer de trotse moeder van kleine Sophie. Het gezin was dolblij met de nieuwe gezinslid, maar ze kregen al snel te maken met praktische problemen. De kinderopvang was volgeboekt en Lisa zag geen andere optie dan haar moeder om hulp te vragen. “Mam, zou je misschien een of twee dagen per week op Sophie kunnen passen?” vroeg Lisa voorzichtig.
Paula begreep de situatie van haar dochter maar al te goed. Aangezien Lisa en haar man druk bezig waren met hun werk, had Sophie extra aandacht en zorg nodig. Paula voelde echter een innerlijke strijd. Ze had veel liefde voor haar kleindochter, maar vond het moeilijk om zich vast te leggen op een vast schema. “Ik heb mijn hele leven hard gewerkt,” verklaart Paula. “Ik heb altijd voor mijn kinderen, mijn man en zelfs mijn ouders gezorgd. Nu is het eindelijk tijd om te doen wat ik zelf wil.”
Tijd voor Eigen Keuzes
Paula brengt elke donderdag door in de sportschool met haar vriendinnen. Na afloop drinken ze koffie en bespreken ze van alles en nog wat. “Die dagen zijn mijn moment om op te laden,” zegt ze met een tevreden lach. “Waarom zou ik dat zomaar opgeven?”
Vastberaden sprak Paula met Lisa. “Ik begrijp dat jullie het zwaar hebben,” begon Paula voorzichtig, “maar ik wil niet de vaste oppas zijn.” Lisa was zichtbaar teleurgesteld, maar Paula legde geduldig uit dat haar vrije tijd en onafhankelijkheid belangrijk voor haar waren. Ze beloofde dat ze bereid was af en toe bij te springen, vooral als er echt nood aan de vrouw was. Het structureel oppassen paste echter niet in hoe ze haar leven nu wilde inrichten.
Paula voelde zich eerst schuldig over haar besluit. “Als moeder voel je je snel slecht in dit soort situaties,” geeft ze toe. “Toch wil ik laten zien dat het helemaal in orde is om voor jezelf te kiezen. Inmiddels begrijpt mijn dochter dat ook beter.”
Ze is trots op haar beslissing. “Ik hou heel veel van mijn kleindochter, maar mijn leven hoeft niet uitsluitend te draaien om zorgen voor anderen. Deze tijd is voor mij om te nemen wat ik nodig heb.” Met haar grijze haren heeft ze niet alleen wijsheid vergaard, maar ook de moed om haar eigen weg te kiezen.