Uit eten bij toprestaurants: “Mijn man Pieter-Paul en ik zijn dol op dineren. We kiezen vaak voor eetgelegenheden uit de Michelin-gids, zo weten we dat we goed zitten,” vertelt Rozemarijn enthousiast. “Onze meisjes van 3 en 5 blijven dan bij de oppas. Een uitgebreid zevengangenmenu met bijbehorende wijn is niets voor hen, dus genieten wij er samen van. Bovendien is wat tijd voor onszelf hebben ook fijn. Terwijl de kinderen samen met de oppas smullen van een pizza, genieten wij van een voortreffelijk diner. Zo is iedereen gelukkig en tevreden.”
Heerlijke complimenten
De kinderen vinden het prima om een avond met de oppas door te brengen, maar willen steeds vaker ook mee uit eten. “Kindjes van die leeftijd in een sterrenrestaurant is geen optie, maar we nemen ze wel geregeld mee voor een lunch. Pieter-Paul en ik bestellen elk twee gerechten en de kinderen eten gezellig mee. Ze gedragen zich meestal heel goed. Laatst kregen we zelfs complimenten van andere gasten omdat onze dochters zo leuk en netjes mee aten.”
Fristi en kleurplaten
Toch gaat het niet altijd vlekkeloos. “Onze oudste was laatst nogal chagrijnig toen we een café binnenkwamen. Alles was verkeerd en ze zei dat het ‘een stom restaurant’ was. Pieter-Paul en ik wilden toen liever de grond in zakken, maar de serveerster regelde het met een Fristi en een kleurplaat. Daarna werd ze gelukkig weer rustig en konden wij genieten van ons eten. De meeste mensen hebben er uiteindelijk nauwelijks iets van gemerkt.”
Onvriendelijke blikken
Laatst ging het echter weer mis in een kleine bistro. “We kwamen binnen met speelgoed en iPads. Terwijl we de kinderen hielpen plaatsnemen, zagen we al de afkeurende blikken van sommige gasten. ‘Mama, waarom kijkt die mevrouw zo boos?’, vroeg onze oudste te hardop, terwijl een vrouw ons afkeurend aanstaarde. Ik negeerde haar vraag, glimlachte vriendelijk naar de vrouw, die vervolgens wegkeek en begon te fluisteren met haar tafelgenoot. Wat een kille blik, dacht ik toen nog.”
Niet welkom
Al snel voelden Rozemarijn en haar familie zich niet welkom in het restaurant. “De bediening leek ook weinig zin te hebben in onze kinderen. Zelfs nadat we een dure fles wijn van 95 euro hadden besteld, wilden ze niet een speciaal gerecht voor de kinderen maken. ‘Nee, dat doen we hier niet. Ze moeten iets van de kaart kiezen.’ Dat deden we uiteindelijk, maar onze meiden vonden het eten niet lekker en begonnen te huilen.”
Ondanks hun pogingen om de kinderen rustig te krijgen, bleef het een uitdaging. “Eerst gehuil, toen geschreeuw, en uiteindelijk rolden ze over de grond. Niets leek te helpen. Pieter-Paul nam ze mee naar de gang, terwijl ik opnieuw probeerde friet te bestellen. Wat er daarna gebeurde, was onvoorstelbaar… ‘Mevrouw, andere gasten hebben last van uw kinderen. We hebben uw rekening klaar. U kunt de rest van het eten en de wijn meenemen,’ zei een kelner botweg. Ik legde het geld neer, stopte de kostbare fles wijn in mijn tas, en vertrok boos.”
Excuses van het restaurant
De volgende dag werd Rozemarijn opgebeld door het restaurant met hun verontschuldigingen. “De eigenaar had gehoord wat er was gebeurd en vertelde dat diverse gasten over onze kinderen hadden geklaagd, maar dat we nooit zomaar uit het restaurant hadden mogen worden gezet. Hij bood ons een terugbetaling aan voor het eten en de wijn en gaf ons een uitnodiging voor een diner voor twee. Dat vonden we echt heel netjes.”